Templo urbán
Fuxindo de
ruas e ceos grises
cos que me afoga
a cidade
do seu gris
que te envolve
coma un
manto de tristura
Adéntrome no
templo pagán
deixo as
rúas, entro no lar,
báquico
templo tabernario
aislado do
gris exterior
A un paso do
exterior, da cidade,
trasladado a
terras alén do mar
onde moran
os fillos de Míl
tamén
descendentes de Breogán
Detéñome
ante un dos altares de pedra
limpo
mármore, sobre ferro pousado,
sento na
cálida madeira
(sexa con
respaldo ou sen el)
Un momento
de repouso
unha mirada
os fregueses
fiéis do
culto á Ceres Líquida,
bebedores do
zume da deusa.
Fago una
primeira solicitude
á bacante
que atende no lugar,
primeiro
café, espertar líquido
para o
cansazo derrotar.
Chéganme as
novas caducas
os sucesos
do mundo de onte
en papel
burdo e pregado,
nada novo
que sinalar.
Pasa (fuxe)
o tempo esgotado
e con el o
cansazo do xornal,
revivo pola
máxica apócema
do café que
estou a tomar
Convoco de
novo a sacerdotisa
cun chamado
con aires de oración
pido a
sangue espírito do orxo,
a dourada e
líquida comunión.
Dourada
sangue e escuma branca
en límpido
recipiente de cristal
bebida do
Baco céltico…
e algo para
acompañar…
Cervexa,
dorada cervexa,
don líquido,
esprito do cereal,
bebida de
antigos tempos
que alimenta
coma o pan
Pasa o tempo,
chega o repouso,
contemplo o
traballo sacerdotal
tralo altar
maior, longo e branco
vexo as
bacantes escanciar
Contemplo ós
fieis vir ó templo
tomar
comunión e marchar
e pola maxia
da divina brebaxe
as penas
pasadas esquecer
E eu
contemplo en silencio,
coma
noutros tempos atrás
noutro tempo,
outra época,
máis sempre no
mesmo lugar.
Agardo o
alento das musas,
ben de
Calíope, ben de Erato,
con moderna
pluma na man
ante a
temida folla en branco.
Outras veces
me somerxo na lectura
do que
outros nos quixeron deixar
as veces
buscando nas súas ringleiras
alguna
inspiración fugaz.
Outros días
acompaño a bebida
ca lectura,
nada máis,
o simple
pracer das historias
que fan o
maxín voar.
É a taberna,
o novo templo,
templo que
nunca quedará
sen fieis
que acudan relixiosamente
para a súa
“comunión” tomar.
No hay comentarios:
Publicar un comentario